ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΑΤΡΩΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΕΛΟ

Την Τρίτη της Διακαινισίμου, παραμονή του άλλου εφόρου της Μονής του Τιμίου Προδρόμου, της Αγιοφόρου νήσου Σκοπέλου,  του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, εκοιμήθη μέσα στην Πασχάλιο χαρμολύπη και με αναμμένη( από χρόνων ικανών) την λαμπάδα της ετοίμης και φρονίμου  Παρθένου, ανεχώρησε από τα πρόσκαιρα και ευτελή προς τα θυμηδέστερα και θεοφιλή σκηνώματα, η ενάρετος και σεμνοτάτη Μοναχή Ματρώνα, της του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου  ιστορικής Μονής συμμονάστρια και αδελφή.

Ανεχώρησε σε ηλικία ογδοήκοντα και τεσσάρων ετών, η καταγομένη από  το λεγόμενο μέχρι της σήμερον Καπακλί του Βόλου,  ευλαβής Δέσποινα Ιωάννου, η οποία έμεινε ορφανή πατρός από τα προ του Πολέμου έτη και στη συνέχεια ορφανή μητρός, αφού η κατά σάρκα μητέρα της,  καπνεργάτρια τότε στο εργοστάσιο του Ματσάγγου, στο Βόλο, εξετελέσθη από τις Κατοχικές δυνάμεις των Γερμανών.

Την περιέθλαψε όμως ο καλός έφημέριος της Μεταμορφώσεως του Βόλου π. Ανδρέας Βαρβιτσιώτης και εφρόντισε την μικρή Ιωάννα, ως άλλος γονέας. Παράλληλα τη συνέδραμε και πνευματικά, ώστε να ανατραφεί,  «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (

Μετά την αποχώρηση του π. Ανδρέα από την Μεταμόρφωση την πνευματική πατρότητα ανέλαβε ο εν της Αγιοτόκου Ευρυτανίας π. Δημήτριος Οικονόμου, έφημέριος και αυτός της Μεταμορφώσεως.

Η αγαθή και σεμνοτάτη Ιωάννα γνωρίστηκε με άλλες πνευματικές της αδελφές, μία των οποίων ήταν και η Μαρία Σδούγκου, μετέπειτα ηγουμένη της Μονής του Τ. Προδρόμου. Έτσι, με την προτροπή και ευλογία του καλού παπα-Δημητρίου στις αρχές του 1950 αναχωρούν για τη Σκόπελο και μετ  ὀλίγον κείρονται μοναχές από τον πολιό και με εμφανή πνευματική ακτινοβολία στη Σκόπέλο κι όχι μόνο, Γέροντα Προκόπιο Μακρυγιάννη, πνευμετικό οδηγό της άλλης γεραράς και ιστορικής Μονής του Ευαγγελισμού. Και η μεν Ιωάννα ονομάζεται Ματρώνα,  η δε Μαρία,  Ξένη εις τιμήν της αξιοσεβάστου Ξένης Μοναχής Γαλατσανου, πνευματικού αναστήματος του αγίου Γέροντος Σωφρονίου ιεορομονάχου, Κεχαγιόγλου.

Διακόνηκα της μοναχής Ματρώνας ήταν η για πλεκτομηχανής, την οποία άριστα εγνώριζε, η  κατασκευή διαφόρων εργοχείρων, κυρίως μαλλίνων («κασκόλ», φανελών, «πουλόβερ», γαντιών κ.λ.π.)

Όμως η μεγίστη αυτής αρετή ήταν η ευπροσήγορος και αγόγγυστος προθυμία της στο να διακονεί. Και, μάλιστα,  με απαράμιλλη ευγένεια και ήθος που σπανιζει σήμερα. Ουδέποτε εδέχθη επισκέπτη συνοφρυομένη και  με απροθυμία, αλλά με χαμόγελο κι ένα καλό λόγο, που δεν είχε κανένα ίχνος φαρισαϊσμού και προσποιήσεως.

Όταν δε συναντούσε κάποιο κληρικό, όποιας βαθμίδος, τον παρακαλούσε να εύχεται. Και το εννοούσε αυτό. Επίσης, όταν κοινωνούσε, προσερχόταν με μεγαλη ευλάβεια ψυθιρίζοντας το, «Του Δείπνου Σου του Μυστικού...».

Καρτερικά υπέμεινε την κάθε της δοκιμασία-ήταν με μισό πνεύμονα, η άρθρωση του ενός ποδιού κατεστραμμένη και το κυριώτερο, έβλεπε ελάχιστα, γιατί η όρασή της είχε σημαντικά μειωθεί.

Όταν βρέθηκε στο Νοσοκομείο του Βόλου, ένα μήνα περίπου πριν την κοίμησή της, έλεγε από στήθους τους Χαιρετισμούς και την Παράκληση στην Παναγία Μητέρα της που τη συντρόφεψε, μαζί με τον Έφορο της Μονής της, τον Τίμιο Πρόδρομο, μέχρι εσχατιές του βίου της. Και μάλιστα, κατά την περίοδο της νοσηλείας της στο Βόλο, εξέπληξε τους γύρω της, ασθενείς και μη με την ευλάβειά της και την αγιότητα που απέπνεε.

Από την Τρίτη της Διακαινησίμου το μεσημέρι άρχισε το ταξίδι της για την αιωνιότητα, για τον Κύριο της Δόξης, τον Αναστάντα Κύριο, γιατί υπήρξε συνειδητή Νύμφη Χριστού, ευλογημένη Μοναχή, τέκνο υπακοής και αγιασμένη Μορφή: από τις Μορφές δηλαδή που δύσκολα λησμονείς.

Ετάφη δε δίπλα στη προ ενός περίπου μηνός μεταστάσα πνευματική της αδελφή και συμμονάστρια, την Γερόντισσα Σωφρονία, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, στο Κοιμητήριο της Μονής του Προδρόμου, εκεί που αναπαύονται δεκάδες ψυχών Αγίων Πατέρων και Μητέρων.

Ας εύχεται και για μας η θεοπειθής αυτή Γεροντισσα και τρισευλογημένη .

Πρωτ. Κωνσταντίνος Καλλιανός

 (Τις πληροφορίες αντλήσαμε από τον επικήδειο που εξεφώνησε ο π.Νικόλαος Κασσανδριανός, πρωτοπρεσβύτερος και Αρχιερατικός Επίτροπος Σκοπέλου-Αλοννήσου, ο οποίος και εξεπροσώπησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσόστομον)