Γρηγόριος Πλειαθός. Ὁ κατὰ κόσμον Πέτρος Πλειαθὸς γεννήθηκε στὸ Τριαντάρο Τήνου τὸ 1890. Σπούδασε τὴ Θεολογία στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν. Στὶς 23 Αὐγούστου 1916 ἐκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε τὴν 1η Σεπτεμβρίου 1916 ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Σύρου Ἀθανάσιο καὶ Πρεσβύτερος στὶς 14 Ἀπριλίου 1919. Στὶς 21 Ἀπριλίου 1919 ἔλαβε τὸ ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου. Ὑπηρέτησε ὡς Ἱεροκήρυκας στὴν Μητρόπολη Καλαβρύτων (1916-1919) καὶ στὴν Μητρόπολη Σύρου (1919-1920). Τὸ 1920 ἀπολύθηκε ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἱεροκήρυκα παρέμεινε ὅμως κοντὰ στὸν Μητροπολίτη Σύρου Ἀθανάσιο. Τόν Νοέμβριο τοῦ 1922 ἐπανῆλθε στὴν θέση τοῦ Ἱεροκήρυκα. Στὶς 21 Δεκεμβρίου 1922 στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Εἰρήνης Ἀθηνῶν χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Χαλκίδος. Τὴ χειροτονία τέλεσε ὁ Μητροπολίτης Σύρου Ἀθανάσιος, συμπαραστατούμενος ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες Δημητριάδος Γερμανό καί Ἀνέων Ἀλέξανδρο (Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο). Στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1968 ἀπεχώρησε τῆς ἐνεργοῦ ὑπηρεσίας δυνάμει τῆς Συντακτικῆς Πράξεως ΛΣΤ΄/1968. Ἐκοιμήθη στὴ Χαλκίδα στὶς 23 Ἰουλίου 1971.