2025-04-11

Η Παιδαγωγική της Καρδιάς - Διδάγματα Ζωής από τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο

Σεβασμιώτατε,

κα Αντιδήμαρχε,

κα Διευθύντρια του Μουσικού Σχολείο Χαλκίδος,

κες & κοι Καθηγητές του μουσικού Σχολείου Χαλκίδος,

κα Πρόεδρε του Πανευβοϊκού Συλλόγου  Καππαδόκων,

κε  Πρόεδρε του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του Μουσικού Σχολείου Χαλκίδος,

κες & κοι γονείς και κηδεμόνες.

 

Θερμά συγχαρητήρια στους εμπνευστές και διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 101 χρόνων από την έλευση του Αγίου –σεπτού σκηνώματος του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου στο νησί της Εύβοιας.

 

Ιδιαιτέρως ευγνωμονώ τον αγαπημένο μας ποιμενάρχη, ο οποίος φροντίζει πάντα να ευλογεί το ποίμνιό του ως πρωτοπόρος σε παρόμοιες εκδηλώσεις που διαπαιδαγωγούν, διδάσκουν και κατά κοινή ομολογία καθιστούν λίαν επιτυχημένη την ποιμαντορία Του.

 

Ευχαριστώ επίσης από καρδιάς, για την πρόσκληση του μουσικού Γυμνασίου να εκφράσω μερικές ταπεινές μου σκέψεις για την παιδαγωγική της καρδιάς –διδάγματα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου.

 

Αισθάνομαι ένα δέος γιατί είμαι ελάχιστος μπροστά στο γίγαντα των αρετών Άγιο της χριστιανοσύνης αλλά και αδύναμος στον ελάχιστο χρόνο που μου διατίθεται να παρουσιάσω ένα μικρό μέρος των αρετών ενός εκλεκτού του Χριστού, του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου.

 

Θέμα: Η Παιδαγωγική της Καρδιάς - Διδάγματα Ζωής από τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο.

 

Δυο λόγια για το Βιογραφικό του Αγίου.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε γύρω στο 1690 στη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια πολέμου αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και μεταφέρθηκε ως δούλος στην Καππαδοκία. Αντί να μισήσει ή να επαναστατήσει, διάλεξε τον δρόμο της ταπείνωσης, της προσευχής και της σιωπηλής αγάπης. Έζησε μέσα σε ένα στάβλο, δίπλα στα ζώα, χωρίς να παραπονιέται, μεταμορφώνοντας το ταπεινό του κατάλυμα σε άγιο τόπο παρουσίας του Θεού.

 

Ο αφέντης του Τούρκος αξιωματούχος, βλέποντας την αφοσίωση, την πραότητα και τη συνέπεια του Ιωάννη, τον σεβάστηκε βαθιά. Ο Άγιος, αν και αιχμάλωτος, έζησε ως ελεύθερος άνθρωπος φυλάσσοντας μέσα στην καρδιά του το Χριστό. Δεν εγκατέλειψε ποτέ την πίστη του και με τη ζωή του απέδειξε ότι η αγιότητα δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες αλλά από την καρδιά.

 

Μετά την κοίμησή του το 1730, το σώμα του βρέθηκε άφθαρτο και ευωδιάζον. Αισθανόμαστε την εύνοια της θείας πρόνοιας αλλά και του Αγίου που βρίσκεται στον ναό του, μόνιμος κάτοικος εδώ και 100 χρόνια στο νησί μας στην Εύβοια στο Προκόπι και συνεχίζει να κάνει θαύματα, ιδιαίτερα σε παιδιά, οικογένειες και ασθενείς.

 

Η ζωή του είναι ζωντανό Ευαγγέλιο, γεμάτο διδάγματα: για την πίστη, την ταπείνωση, την αγάπη χωρίς όρια, την ελευθερία από τα πάθη και την αξία της προσευχής και της υπομονής. Είναι ο Άγιος που «δίδαξε με την καρδιά» και συνεχίζει να παιδαγωγεί με την σιωπηλή του αγιότητα.

 

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΏΣΟΥ

Πριν μιλήσω για τα διδάγματα του Αγίου, θεωρώ απαραίτητο να επισημάνω ότι στο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου «Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος», παρουσιάζει τον Όσιο Ιωάννη ως ζωντανό παράδειγμα της παρουσίας του Θεού στον κόσμο. Τονίζει ότι ο Όσιος έκανε θαύματα χωρίς διακρίσεις, ακόμη και σε αλλόθρησκους, υπογραμμίζοντας έτσι την απεριόριστη αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους. Μέσα από τη ζωή του Οσίου, αναδεικνύεται η σημασία της μετάνοιας, της υπομονής και της συνεχούς προσπάθειας για πνευματική πρόοδο. Ο Μητροπολίτης μας επισημαίνει ότι η Εκκλησία αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο, προσφέροντας το πλαίσιο για τη σωτηρία του μέσω της συμμετοχής στο σώμα του Χριστού

 

Δίδαγμα Αγιότητας

Ο Όσιος Ιωάννης παρουσιάζεται ως ζωντανό σημείο της παρουσίας του Θεού στον κόσμο, εμπνέοντας τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το  δρόμο της αγιότητας.

 

Η αγιότητα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου δεν φανερώθηκε μέσα από θεαματικά γεγονότα, αλλά από τη βαθιά του ταπείνωση, την υπομονή και την αληθινή αγάπη. Καθημερινές πράξεις πίστης έγιναν μαρτυρία Θεού. Όπως λέει και ο Κύριος: «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. 11:29). Η αγιότητα ξεκινά από την καρδιά που αγαπά και εμπιστεύεται το Θεό.

 

Μέσα στην αγιότητα είναι η πίστη, η ταπείνωση, η υπομονή, η αγάπη, η συγχωρητικότητα, η ανοχή, η ελεημοσύνη, η αγνότητα ευλογημένες αρετές με τις οποίες κοσμείται ο Άγιος και που αποτελούν λαμπρά παραδείγματα–διδάγματα για όλους.

 

Μας εμπνέει να αλλάξουμε ζωή.

Η ζωή του Οσίου Ιωάννη αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους, οδηγώντας τους σε μετάνοια και αλλαγή ζωής. Αυτή η μετάνοια απαιτεί αγώνα, προσπάθεια, καλή καρδιά και πολλή υπομονή (όπως τονίζει ο Μητροπολίτης κ.  Χρυσόστομος).

 

Η ζωή του Αγίου είναι ένα διαρκές κάλεσμα μετανοίας και μεταμόρφωσης. Ακόμη και υπό δουλεία, έζησε ελεύθερος εν Χριστώ. Όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος: «Η μετάνοια είναι δεύτερη γέννηση». Ο Άγιος μας καλεί να επανεξετάσουμε τον εαυτό μας και να αλλάξουμε πορεία με οδηγό την πίστη. Μαρτυρίες προσκυνητών αναφέρουν θαυμαστές επεμβάσεις του Αγίου σε στιγμές κρίσιμες, που έγιναν αφορμή για πνευματική αφύπνιση.

 

Μας προτείνει Αγάπη χωρίς διάκριση

Ο Όσιος Ιωάννης έκανε  θαύματα χωρίς διάκριση, ακόμη και σε αλλόθρησκους, δείχνοντας ότι η αγάπη του Θεού είναι απεριόριστη και δεν γνωρίζει σύνορα.

 

Ο Άγιος Ιωάννης αγαπούσε και τους εχθρούς του. Δεν ξεχώριζε ανθρώπους κατά φυλή, θρησκεία ή κοινωνική θέση. Η αγάπη του ήταν καθολική, όπως η αγάπη του Χριστού: «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Λουκ. 6:27). Ο άγιος αποτύπωσε αυτή τη θεϊκή αγάπη με τη ζωή του. Σήμερα μιλάμε για συμπερίληψη. Πόσο επίκαιρος είναι ο Άγιος;

 

Ο Άγιος ξεχώρισε για την απέραντη αγάπη του προς τον πλησίον. Αγάπησε τους γύρω του, ακόμα και εκείνους που τον κακομεταχειρίζονταν. Η αγάπη αυτή αποτέλεσε το θεμέλιο για την καλλιέργεια της κατανόησης, της αποδοχής και της ενότητας στην κοινωνία.

 

 Αυτή η αγάπη, που δεν κάνει διακρίσεις, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Διδάσκει την αξία της ενσυναίσθησης και της ανιδιοτελούς φροντίδας, ειδικά στις παιδικές ψυχές.

 

Πόσο σημαντικό είναι, σε έναν κόσμο γεμάτο ανταγωνισμό και εγωισμό, να μάθουμε στα παιδιά μας ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην αμετακίνητη αγάπη! Να συγχωρούμε, να προσφέρουμε χωρίς αντάλλαγμα, να δίνουμε από την καρδιά μας.

 

Είναι απαραίτητο όμως να τονίσουμε ότι αναφερόμαστε στην αγάπη σύμφωνα με τη σημασία που της δίνει η Εκκλησία και όχι κατακερματισμένη όπως είναι από τον κόσμο. Στην Αγία Γραφή και ιδιαίτερα στο Ευαγγέλιο μαθαίνουμε ότι ο Θεός δεν είναι απλώς αγάπη είναι η αγάπη. Ο Μακαριστός επίσκοπος Anthony Bloom ή αλλιώς Αντώνιος του Σουρόζ μας λέει ότι το νόημα της αγάπης είναι το ίδιο το νόημα της ζωής. Επίσης να πούμε ότι η αγάπη δεν είναι συναίσθημα. Αν της δώσουμε την ιδιότητα του κοσμικού συναισθήματος τότε μειώνουμε δραματικά την αξία της γιατί το συναίσθημα των ανθρώπων είναι ευμετάβλητο. (Το πρωί μπορεί να είμαστε χαρούμενοι και το βράδυ λυπημένοι. Σήμερα μπορεί να αγαπάμε αύριο μπορεί να μισούμε).΄Όταν λέμε ότι ο Θεός είναι αγάπη ως συναίσθημα τότε μεταφέρουμε ένα ανθρωπομορφισμό στο Θεό που νιώθει όλα τα συναισθήματα. Ο Θεός είναι αμετάβλητος. Είναι αγάπη. Ο Ι. Χρυσόστομος μας λέει ότι όταν ακούς ότι ο Θεός οργίστηκε, θύμωσε, αυτό είναι για να μπορέσουμε να μιλήσουμε με ανθρώπινη κατανόηση και ερμηνεία. Αυτή την αγάπη εκφράζει και διδάσκει ο Άγιος που τιμάμε σήμερα. Την αγάπη την αμετάβλητη, τη σταθερή, την καθαγιασμένη, προσέγγιση της οποίας οφείλουμε να επιδιώκουμε. Να αγαπάμε χωρίς όρους. Να αγαπάμε τα παιδιά μας όχι μόνο όταν ευωδιάζουν αλλά και όταν μυρίζουν φρικτά όπως μας λέει ο παγκοσμίως γνωστός ψυχίατρος Γουαήν Ντύερ. Να αγκαλιάζω το παιδί. Αυτό είναι έμπρακτη αγάπη. Το ρήμα αγκαλιάζω έχει τέλος τη συλλαβή ζω.

 

Η αξία της εκκλησιαστικής κοινότητας για τη ζωή των πιστών.

Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, και η ενότητα των πιστών η δύναμή της. Ο Άγιος, μέσα στη δοκιμασία, αντλούσε δύναμη από την πίστη και την προσευχή της κοινότητας. «Ουκ έστιν σώμα έν μέλος, αλλά πολλά» (Α' Κορ. 12:14).

 

Ταπεινότητα (μια ξεχασμένη αρετή) και η απλότητα: Μέσα από τη ζωή του, ο Άγιος Ιωάννης αναδεικνύει τη σημασία της ταπεινότητας. Παρά τις αρετές και τις δοκιμασίες του, παρέμεινε ταπεινός. Μας προτείνει «Αγάπη και ταπείνωση»! Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος το λέει Ιερό ζευγάρι! «Η μία υψώνει και η άλλη συγκρατεί όσους υψώθηκαν και δεν τους αφήνει ποτέ να πέσουν».

 

? ίδιος΄Αγιος Ιωάννης της Κλίμακος στον εικοστό πέμπτο λόγο του «περί τ?ς ?ψίστου ταπεινοφροσύνης τονίζει ότι η ταπεινοφροσύνη (Η μητέρα των χαρισμάτων) ?ποκτ?ται μέ μυστικό τρόπο «?οράτ? α?σθήσει ?γγινομένης τ?ς ταπεινοφροσύνης, ?ξολοθρεύει τά πάθη».

 

Ο γέροντας Τύχωνας, πνευματικός πατέρας του Αγίου Παϊσίου, έλεγε ότι ο Θεός κάθε πρωί ευλογεί με το ένα χέρι όλους τους ανθρώπους. Αν όμως συναντήσει τον ταπεινό, τον ευλογεί με τα δυο Του χέρια.

 

Η ταπεινότητα διδάσκει τα παιδιά να αποδέχονται τον εαυτό τους και τους άλλους, αποφεύγοντας την κακώς εννοούμενη υπερηφάνεια και τον εγωισμό. Είναι απαραίτητο να διδάξουμε τα παιδιά μας ήθος στον εγωκεντρικό κόσμο που ζούμε.

 

Οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους πως η αληθινή αξία δεν βρίσκεται στην εξουσία, αλλά στη σεμνότητα και στην υπομονή.

 

Μας διδάσκει  την πίστη και την αξία της προσευχής.

Η πίστη του Αγίου Ιωάννη ήταν σταθερή, αμετακίνητη, συγκλονιστική μεγαλειώδης ακόμα και σε συνθήκες αιχμαλωσίας και δοκιμασιών, δεν αρνήθηκε την πίστη του στον Χριστό.

 

Η ζωή του επίσης ήταν εμποτισμένη με προσευχή, ακόμη και μέσα στον στάβλο που ζούσε. Τον μετέτρεψε σε χώρο ευλογίας, θείας ευχαριστίας. Η προσευχή ήταν η τροφή της ψυχής του. Όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: «Η προσευχή είναι συνομιλία και ένωση με τον Θεό». Μέσα από την πίστη και την προσευχή, ο Άγιος ζούσε διαρκώς στην παρουσία του Θεού.

 

 Η πίστη αυτή του Αγίου δίνει παράδειγμα στα παιδιά να στηρίζονται στις αξίες τους, να ομολογούν ελεύθερα και με θάρρος τη γνώμη τους, να δηλώνουν άφοβα αυτό που πιστεύουν ακόμη και όταν δοκιμάζονται. Όταν οι γονείς κάνουν την προσευχή αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους, τα παιδιά μεγαλώνουν με μια βαθιά και φυσική σχέση με τον Θεό, μαθαίνοντας να Τον εμπιστεύονται και να στρέφονται σε Αυτόν σε κάθε περίσταση της ζωής τους.

 

Υπομονή και αντοχή

Η σιωπηλή του υπομονή, ακόμη και μπροστά στην ταπείνωση, έγινε δρόμος σωτηρίας. «εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών» (Λουκ. 21:19). Ο Άγιος μάς μαθαίνει ότι η αντοχή στην αδικία με αγάπη, είναι πράξη εσωτερικής ελευθερίας.

 

Δίδαξε ότι  η πίστη και η  υπομονή είναι σοφοί δρόμοι προς την ελευθερία της ψυχής. Ο Μέγας Βασίλειος έλεγε: "Η υπομονή είναι η κόρη της σοφίας".

 

Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι: «Τη σωτηρία των ανθρώπων ο Χριστός την κρέμασε στην υπομονή».

 

Η υπομονή  χωρίς ελπίδα και πίστη είναι μιζέρια είναι κατάθλιψη.

 

Είναι όμως προσμονή είναι η ικανότητα να περιμένω το καλύτερο χωρίς βιασύνη και ανησυχία.

 

Συμβολή του Αγίου στην οικογενειακή ζωή

Ο Άγιος Ιωάννης αποτελεί πρότυπο για τις χριστιανικές οικογένειες. Με την υπομονή και την ταπεινότητά του, μας διδάσκει την αξία της ενότητας και της ανιδιοτελούς αγάπης. Σήμερα, που οι οικογενειακοί δεσμοί συχνά δοκιμάζονται, το παράδειγμά του μάς καλεί να επενδύσουμε στην κατανόηση, τη συγχώρεση και την πνευματική ζωή μέσα στο σπίτι μας.

 

Ο Άγιος έγινε παρηγοριά για χιλιάδες οικογένειες. Οι προσευχές του φέρνουν ειρήνη και ενότητα. Οι Άγιοι είναι οι πνευματικοί προστάτες του σπιτιού μας, φάροι στα δύσκολα.

 

Ευγνωμοσύνη για το λίγο, το απλό

Ζούσε με τα ελάχιστα, φτωχικά, σε μια ταπεινή καλύβα, αλλά ευχαριστούσε τον Θεό για όλα. «Ευχαριστείτε εν παντί» (Α' Θεσ. 5:18). Η παιδαγωγική της καρδιάς διδάσκει πως ακόμα και το λίγο, όταν το μοιράζεσαι με αγάπη, γίνεται ευλογία.

 

 Σήμερα, που τα παιδιά μεγαλώνουν με την αντίληψη ότι πρέπει να έχουν όλο και περισσότερα, ο Άγιος Ιωάννης μας θυμίζει τη σημασία της απλότητας και της ευγνωμοσύνης.

 

Πώς να διδάξουν οι γονείς αυτές τις αρετές στα παιδιά (Παιδαγωγική πράξη)

Όχι μόνο με λόγια, αλλά κυρίως με πράξεις. Ο Άγιος Ιωάννης δείχνει το δρόμο του παραδείγματος. Ο Άγιος Χρυσόστομος λέει: «Μη παιδεύσης το παιδίον μόνον τοις λόγοις, αλλά και τοις έργοις». Η μίμηση της ταπείνωσης και της αγάπης του Αγίου μπορεί να γίνει παιδαγωγικό εργαλείο στη χριστιανική ανατροφή.

 

Το παράδειγμα του Αγίου για την αντιμετώπιση της νεανικής βίας

Η πραότητά του Αγίου μπροστά στη βία δείχνει έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης: όχι με ανταπόδοση, όχι βία στη βία, αλλά με συγχωρητικότητα. Η συγχώρηση είναι δύναμη και όχι αδυναμία. Σε έναν κόσμο όπου η βία συχνά δικαιολογείται, ο Άγιος προτείνει την «επανάσταση της καρδιάς» μέσω της αγάπης. Αν μεγαλώσουμε τα παιδιά με συμπονετική ενσυναίσθηση δεν θα κάνουν ποτέ κανένα να πονέσει. Ας μην ξεχνάμε ότι οι νέοι που ασκούν βία, ήταν κάποτε αθώα μωρά στην αγκαλιά της μάνας τους.

 

Δίδαγμα για τους εθισμούς

Σήμερα, πολλοί νέοι πέφτουν θύματα εθισμών: στο διαδίκτυο, στα video games, στις ουσίες, στο αλκοόλ (Μεγάλη αγωνία στους γονείς). Με τη ζωή και το έργο του ο Άγιος μας δείχνει έναν άλλο δρόμο: Να γεμίσουμε την ψυχή μας με την ουσία της πραγματικότητας, όχι με ψευδαισθήσεις. Ο ίδιος έζησε μέσα στην απόλυτη στέρηση, χωρίς τίποτα υλικό να του δίνει χαρά. Κι όμως, είχε μέσα του μια πληρότητα, επειδή ήταν συνδεδεμένος με τον Θεό. Αντί να ψάχνετε παιδιά την ευτυχία σε οθόνες και ουσίες, ψάξτε τη μέσα σας. (Η πόρτα της ευτυχίας ανοίγει μέσα από την καρδιά μας Η εγκράτεια του Αγίου φανερώνει το δρόμο της ελευθερίας).

 

Αποφυγή των ψευδών προτύπων

Η κοινωνία βομβαρδίζει τα παιδιά με ψεύτικα πρότυπα: influencers, celebrities, άτομα που δείχνουν «τέλεια» αλλά ζουν επιφανειακά. Όμως τα αληθινά πρότυπα δεν βρίσκονται στην οθόνη του κινητού, αλλά στις καρδιές των ανθρώπων που ζουν με αρετή. Ρωτήστε τον εαυτό σας: ποιοι είναι οι αληθινοί ήρωες της ζωής μου;

 

Ο Άγιος ήταν άγνωστος στον κόσμο, αλλά γνωστός στον Θεό. Σε εποχές που προβάλλονται επιφανειακά είδωλα, το παράδειγμά του αποκαθιστά τα αληθινά πρότυπα: ταπεινά, ουσιαστικά, αυθεντικά. «Ο Κύριος βλέπει εις την καρδίαν» (Α’ Βασ. 16:7).

 

Γονείς πρότυπα αγάπης και συγχώρησης

Όπως ο Θεός Πατέρας συγχωρεί τα παιδιά Του, έτσι και οι γονείς καλούνται να αγαπούν και να συγχωρούν. «Ούτως ο Πατήρ υμών ο ουράνιος θέλει συγχωρήσει υμίν» (Ματθ. 6:14). Η οικογένεια γίνεται μικρή Εκκλησία όταν κυριαρχεί η συγγνώμη.

 

Καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης και συμπονετικής ενσυναίσθησης

Ο Άγιος μάς διδάσκει με τη στάση του ότι η αγάπη είναι κατανόηση και σεβασμός στον άλλον. Ο αληθινά πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος που μπορεί να σταθεί δίπλα στον πόνο του άλλου με καρδιά γεμάτη συμπόνια. Όπως λέει ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος: «Έλεος είναι η φλόγα της καρδιάς για όλη την κτίση».

 

Ποιο είναι το δίδαγμα του Αγίου σε εσάς αγαπητά παιδιά που αγαπάτε και διδάσκεστε τη μουσική.

 

Αναρωτιέστε πώς συνδέεται η ζωή του Αγίου Ιωάννου με τη Μουσική παιδεία;

 

Η Μουσική είναι πηγή εσωτερικής γαλήνης.

 

Όπως η μουσική που διδάσκεστε και υπηρετείτε αποτελεί μέσο εσωτερικής ανάτασης και ηρεμίας, έτσι και το ήθος του Αγίου Ιωάννου σάς καλεί σε έναν κόσμο αρμονίας και πνευματικής γαλήνης. Η μουσική είναι προσευχή της ψυχής, όπως και η σιωπηλή υπομονή και αγάπη του Αγίου. Ο Άγιος Ιωάννης μάς υπενθυμίζει πως η αρμονία της ψυχής, όπως και της μουσικής, επιτυγχάνεται μέσα από τη συνειδητή επιλογή του καλού και της ειρήνης. "Η μουσική είναι τέχνη της καρδιάς και της προσευχής" έλεγε ο Άγιος Νεκτάριος, και αυτό το βίωμα ενώνει τους ανθρώπους με το Θείο.

 

Τελικό συμπέρασμα

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος δε μίλησε από έδρες και άμβωνες δεν δίδαξε με λόγια, αλλά με τη ζωή του. Η «παιδαγωγική της καρδιάς» που μας προσφέρει είναι μια πρόκληση για όλους μας: να ζήσουμε με ταπείνωση, με αγάπη, με πίστη, με υπομονή. Γιατί τελικά, η αλήθεια δεν ηχεί μόνο στο νου, αλλά αντηχεί πρώτα στην καρδιά. (στο βάθος της υπόστασής απλησίαστο ανέγγιχτο. Αυτό πιστεύει η Εκκλησία μας ότι είναι το κατοικητήριο της θείας Χάριτος).

 

Με αυτό το λαμπρό παράδειγμα αρετών θα καλλιεργήσουμε ευτυχισμένες προσωπικότητες. Η Ευτυχία δεν είναι μόνο γνώση είναι αρετές, αξίες και υγιή συναισθήματα.

 

Συναντούμε σήμερα πολλούς αγράμματους και ευτυχισμένους αλλά και πολλά μορφωμένα ναυάγια της ζωής.

 

Πώς θα κατακτήσουμε τα πολύτιμα διδάγματα του Αγίου;

 

Ο Αββάς Μακάριος ο Αιγύπτιος μας προτείνει:

Δεν έχεις υπομονή – κάνε σαν να έχεις υπομονή.

Δεν έχεις ελπίδα; Κάνε -σαν να έχεις ελπίδα

Δεν έχεις φόβο Θεού;-Κάνε σαν να έχεις φόβο Θεού.

Δεν έχεις πίστη;- Κάνε σαν να έχεις πίστη.

Δεν έχεις αγάπη;- Κάνε σαν να έχεις αγάπη.

Και όταν έχεις κάνει όλο αυτό τον κόπο να φέρεσαι σαν κάποιος που έχει όλα αυτά τα παραπάνω τότε θα σε ιδεί ο Χριστός, θα σε συμπονέσει και θα σου δώσει όλα αυτά που σου λείπουν.

 

Ας τελειώσουμε με μια πρόταση προσευχής. Να μας αξιώσει ο Άγιος να αγαπάμε να συγχωρούμε, να ελπίζουμε και με τη δική του καθαρή και πρόθυμη καρδιά να πορευτούμε εμείς και τα παιδιά μας στο δρόμο του Χριστού.

 

Σας Ευχαριστώ.

 

Αναστάσιος Χαρμαντάς

Σύμβουλος Οικογένειας, Συνεργάτης ΚΕ.Σ.Ο. Ι. Μ. Χαλκίδος